Φυσιολογικός Τοκετός

Ο φυσιολογικός τοκετός ή αλλιώς κολπικός τοκετός, είναι ο τοκετός που πραγματοποιείται κολπικά. Ο τοκετός αυτός μπορεί να χωριστεί σε δύο στάδια. Πρώτον, στο διάστημα που μας πιάνουν οι πόνοι με τα επακόλουθά του και δεύτερον, στο στάδιο όπου το μωρό ωθείται.

Δεν υπάρχει κανόνας για τη διάρκεια του φυσιολογικού τοκετού. Ο χρόνος εξαρτάται από μία σειρά παραγόντων (ατομικοί παράγοντες της εγκύου, εμπειρία του μαιευτήρα και του βοηθητικού προσωπικού, παρουσία επιπλοκών κ.λπ.). Συνήθως η φυσιολογική γέννα έχει μεγαλύτερη διάρκεια όταν η έγκυος γεννά για πρώτη φορά, αν και δεν λείπουν οι εξαιρέσεις. Οι αργές, μακριές συστολές είναι προμήνυμα ότι ο τοκετός θα είναι γρήγορος!

2^ο Στάδιο: Είναι το στάδιο της εξώθησης. Στο στάδιο αυτό το κεφάλι του μωρού σπρώχνει για να βγει. Ενστικτωδώς η έγκυος ωθεί προς τα κάτω. Η πρώτη ένδειξη ότι το μωρό έρχεται, είναι η διόγκωση του πρωκτού και του περινέου. Μετά από δύο συστολές βγαίνει το κεφάλι του. Καθώς το κεφάλι του μωρού πιέζει, αισθανόμαστε ένα τσούξιμο ή ένα κάψιμο. Στη φάση αυτή, υπάρχει περίπτωση να μας γίνει περινεοτομή (χειρουργική τομή στο περίνεο μεταξύ του πρωκτού και του στομίου του κόλπου).


3^ο Στάδιο: Το τρίτο στάδιο του φυσιολογικού τοκετού ή αλλιώς υστεροτοκία. Το στάδιο αυτό αρχίζει μετά τη γέννηση του παιδιού. Η μαία θα καθαρίσει τα όποια υγρά υπάρχουν στις αναπνευστικές οδούς του μωρού. Θα κοπεί ο ομφάλιος λώρος και μετά το χαρακτηριστικό πρώτο κλάμα του νεογέννητου, μπορούμε να το πάρουμε την πρώτη του αγκαλιά. Μετά τη γέννηση του παιδιού, μπορεί να αισθανθούμε και πάλι συστολές. Αυτό συμβαίνει γιατί πρέπει να αποβληθεί ο πλακούντας, πράγμα που θα γίνει αμέσως μετά. Ρίγη και τρεμούλα μπορεί να είναι αρκετά έντονα τη στιγμή της αποκόλλησης του πλακούντα με τη βοήθεια του μαιευτήρα.